Είναι μια σπάνια κληρονομική νόσος, κατά την οποία ο φωτοευαίσθητος αμφιβληστροειδής χιτώνας εκφυλίζεται αργά και σταθερά προκαλώντας τελικά τύφλωση.
Όταν υποψιαζόμαστε ότι κάποιος πάσχει από την ασθένεια αυτή τότε κάνοντας ένα οπτικό πεδίο θα αποκαλύψουμε την έκταση της μείωσης της περιφερειακής όρασης.
ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ
Τα πρώτα συμπτώματα εμφανίζονται στην παιδική ηλικία και συνήθως προσβάλλονται και οι δύο οφθαλμοί. Η όραση το βράδυ είναι μειωμένη και το οπτικό πεδίο αρχιζει να στενεύει.
Κατά την έναρξη της μελαχρωστικής αμφιβληστροειδοπάθειας τα ραβδία, κύτταρα του αμφιβληστροειδή που είναι υπεύθυνα για την όραση σε χαμηλές συνθήκες φωτισμού, εκφυλίζεται σταδιακά και η όραση το βράδυ γίνεται όλο και πιο δύσκολη.
Σε προχωρημένα στάδια μόνο μια μικρή κεντρική νησίδα όρασης παραμένει, παράλληλα με μια αχνή περιφερειακή όραση.
Είναι πολυ δύσκολο να προβλέψουμε τη ταχύτητα και την έκταση που θα καταλάβει η ασθένεια αυτή, έτσι η συχνή οφθαλμολογική έξεταση επιβάλλεται στους πάσχοντες από μελαχρωστική αμφιβληστροειδοπάθεια.
Κατά την εξέλιξη της νόσου η οδήγηση το βράδυ καθιστάται σταδιακά αδύνατη. Αυτό μπορεί να συμβεί και σε συνθήκες φωτισμού ημέρας όταν η όραση χειροτερέψει.
ΤΙ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΤΗΝ ΜΕΛΑΧΡΩΣΤΙΚΗ ΑΜΦΙΛΗΣΤΡΟΕΙΔΟΠΑΘΕΙΑ;
Πρόκειται για μια κληρονομική νόσο που επηρεάζει την λειτουργία των φωτοευαίσθητων κυττάρων του αμφιβληστροειδή. Η συχνότητά της στις Η.Π.Α. είναι 1:4.000. Αν το γονίδιο είναι κυρίαρχο, τότε συνήθως παρουσιάζεται μετά την ηλικία των 40 ετών, ενώ αν είναι υπολοιπόμενο συνήθως μετά την ηλικία των 20 ετών.
ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Δεν υπάρχει θεραπεία για τη μελαχρωστική αμφιβληστροειδοπάθεια, πολλές όμως εταιρείες κατασκευάζουν ειδικά ενθέματα αμφιβληστροειδούς ή άλλες πρωτοποριακές θεραπείες που υπόσχονται τη διατήρηση κάποιας χρήσιμης όρασης σε άτομα με τη νόσο αυτή.