Η VMT είναι μια κατάσταση απειλητική για την όραση, συχνά προοδευτικής εξέλιξης.
Με την ηλικία, το υαλοειδές ρευστοποιείται και αποκολλάται από τον αμφιβληστροειδή.
Η οπίσθια αποκόλληση του υαλώδους (PVD) αποτελεί μέρος της φυσιολογικής διαδικασίας της γήρανσης και είναι συνήθης σε ηλικίες άνω των 50 ετών.
Η ατελής αποκόλληση του υαλοειδούς από την ωχρά κηλίδα μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα μια κατάσταση γνωστή ως VMT, η οποία μερικές φορές αναφέρεται και ως συμπτωματική υαλοειδοωχρική σύμφυση.
Η κατάσταση αυτή μπορεί να οδηγήσει σε οπή της ωχράς κηλίδας (macular hole).
Κίνδυνοι από την VMT και την επακόλουθη οπή της ωχράς κηλίδας
Οι ασθενείς με υαλοειδοωχρική έλξη και οπή της ωχράς κηλίδας συχνά αναφέρουν διαταραχές της όρασης και ιδιαίτερα απώλεια της κεντρικής όρασης.
Κυριότερα συμπτώματα:
μεταμορφοψία
μείωση οπτικής οξύτητας
έλλειμμα του κεντρικού οπτικού πεδίου
Τα συμπτώματα της υαλοειδοωχρικής έλξης μπορεί να επηρεάσουν την ποιότητα ζωής των ασθενών.
Οι ασθενείς μπορεί να βιώνουν περιορισμούς στις καθημερινές τους δραστηριότητες και συναισθηματικά προβλήματα.
Οι ασθενείς με VMT διατρέχουν κίνδυνο εξέλιξης της νόσου
Παρότι η VMT μπορεί να αποκατασταθεί αυθόρμητα, οι ασθενείς με VMT αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο οπής της ωχράς κηλίδας.
Μόνον περίπου 10% των ασθενών με VMT παρουσιάζουν αυθόρμητη λύση της έλξης
Οι οπές της ωχράς κηλίδας πρώιμου σταδίου έχει φανεί ότι εξελίσσονται σε πιο προχωρημένα στάδια.
Περίπου το 75% των οπών της ωχράς κηλίδας δεύτερου σταδίου εξελίσσονται με περαιτέρω αύξηση στο μέγεθος της οπής.
Μόνον το 3% έως 11% των ασθενών εμφανίζουν αυτόματη αποκατάσταση της πλήρους πάχους οπής της ωχράς κηλίδας.
Σήμερα η διάγνωση της υαλοειδοωχρικής έλξης (VMT) γίνεται πιο έγκαιρα και αξιόπιστα λόγω των εξελίξεων στον τομέα της οπτικής τομογραφίας συνοχής (OCT).
Μέχρι πρότινος οι ασθενείς με VMT ή οπή της ωχράς κηλίδας είχαν μόνο τις εξής εναλλακτικές:
Παρακολούθηση και αναμονή
Οι ασθενείς ήταν αναγκασμένοι να περιμένουν ενώ η κατάσταση μπορούσε να επιδεινωθεί. Η μακροχρόνια παρακολούθηση των ασθενών μέχρι να επιδεινωθούν τα οπτικά τους συμπτώματα μπορεί να οδηγήσει σε εξέλιξη της νόσου, επιπλοκές, και σε μερικές περιπτώσεις, σοβαρή μη αναστρέψιμη βλάβη, καθώς και σε διάφορες αρνητικές επιπτώσεις στην ποιότητα ζωής των ασθενών.
Υαλοειδεκτομή
Η υαλοειδεκτομή γενικά επιλέγεται για πιο προχωρημένα στάδια οπής της ωχράς κηλίδας, όταν τα οφέλη θεωρούνται ότι υπερτερούν των κινδύνων. Σε μη τυχαιοποιημένες μελέτες, το ποσοστό επιτυχίας της ανατομικής αποκατάστασης με υαλοειδεκτομή έχει φανεί ότι κυμαίνεται από περίπου 80% έως 100%. Ανάμεσα στις πιο συχνές επιπλοκές της υαλοειδεκτομής είναι ο καταρράκτης, η ρήξη αμφιβληστροειδούς, η αποκόλληση αμφιβληστροειδούς και έλλειμμα οπτικού πεδίου.
H πρώτη και μοναδική φαρμακολογική θεραπεία για την VMT (JETREA)
Το JETREA (ocriplasmin) είναι η πρώτη και μοναδική φαρμακολογική θεραπεία για ενήλικες ασθενείς με υαλοειδοωχρική έλξη (VMT), περιλαμβανομένης και της σχετιζόμενης με την οπή της ωχράς κηλίδας διαμέτρου <400μm
Το JETREA είναι τμήμα της ανθρώπινης πλασμίνης, παράγεται με τεχνολογία ανασυνδυασμένου DNA και διατηρεί την πρωτεολυτική της δράση.
Σύμφωνα με προκλινικά δεδομένα το JETREA ασκεί πρωτεολυτική δράση έναντι των πρωτεϊνικών συστατικών του υαλοειδούς σώματος και της υαλοειδοαμφιβληστροειδικής επιφάνειας (VRI) (π.χ. κολλαγόνο, λαμινίνη, φιμπρονεκτίνη) με στόχο την ρευστοποίηση του υαλώδους και την λύση της υαλοειδοωχρικής σύμφυσης (VMA).
Μία ενέσιμη εφάπαξ δόση Jetrea μπορεί να προσφέρει έγκαιρη θεραπεία της VMT περιλαμβανομένης και της σχετιζόμενης με την οπή της ωχράς κηλίδας διαμέτρου <400μm
Το 26,5% των ασθενών που υποβλήθηκαν σε θεραπεία με το Jetrea ocriplasmin, πέτυχαν λύση την ημέρα 28 έναντι 10,1% με εικονικό φάρμακο.
Το 40,6% των ασθενών με πλήρους πάχους οπή της ωχράς κηλίδας που υποβλήθηκαν σε θεραπεία με το Jetrea (ocriplasmin) πέτυχαν κλείσιμο της οπής την ημέρα 28, έναντι 10,6% με εικονικό φάρμακο.
Οι πιο συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες που αναφέρθηκαν ήταν εξιδρώματα του υαλοειδούς σώματος, πόνος του οφθαλμού και φωτοψία, καθώς και αιμορραγία του επιπεφυκότα που προέκυψε από τη διαδικασία της ένεσης.
Η εμφάνιση των σοβαρών ανεπιθύμητων ενεργειών που συνέβησαν σε όλες τις κλινικές μελέτες ήταν 2.2% στους ασθενείς που υποβλήθηκαν σε θεραπεία με το Jetrea και 2,4% στους ασθενείς στους οποίους δόθηκε εικονικό φάρμακο.
Γενικά όλες οι ανεπιθύμητες ενέργειες ήταν οφθαλμικές, οι περισσότερες συνέβησαν εντός της πρώτης εβδομάδας μετά την ένεση, ήταν μη σοβαρές, ήπιες σε ένταση και αποκαταστάθηκαν εντός 2 έως 3 εβδομάδων.